اتفاقاً همه ما دوست داریم بخندیم و بخندیم و این برای همه مردم روی زمین مشترک است. خنده احساس راحتی است که در بین ما وجود دارد و ما برای شاد بودن و خندیدن دست به هر کاری می زنیم. اما آیا تا به حال فکر کرده اید که فلسفه خنده چیست؟ اصلا چرا می خندیم؟
می دانیم که خنده یک احساس و پاسخی است که به صورت عاطفی بیان می کنیم و باعث می شود احساس بهتری داشته باشیم و شادی بیشتری را تجربه کنیم. وقتی خوشحالیم می خندیم و خندیدن برای لذت بردن از لحظات و لحظات خوب لازم است و البته در بسیاری از مواقع تحت کنترل انسان نیست و یک عمل ناخودآگاه است که صورت می گیرد و انسان را می خنداند. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، خنده در همه مردم جهان وجود دارد، بنابراین می توان آن را یک زبان جهانی دانست.
خنده چیست
وقتی موضوعی به ما علاقه مند می شود و در مورد چیزی هیجان زده و هیجان زده می شویم، می خندیم که شامل دو قسمت است. از یک طرف حالت چهره و از طرف دیگر صدای تولید شده. مانند هر عمل دیگری، مغز به ما دستور می دهد که بخندیم، و زمانی که این خنده شدید باشد، مغز نیز دستور می دهد و دستور می دهد که دست ها و پاهای ما را حرکت دهیم. ما با توانایی خندیدن به دنیا می آییم و هیچ قصدی برای خندیدن یا نخندیدن در هر لحظه نداریم.
هنگام خنده 15 عضله صورت حرکت می کنند که مهمترین آنها مکانیسم حرکتی لب بالایی است.
حتما متوجه شده اید که وقتی می خندید، به آرامی نفس می کشید، این به دلیل انقباضاتی است که در ماهیچه های گلو شما اتفاق می افتد.
گاهی اوقات در موقعیت های خنده شدید، مجاری اشک شما نیز شروع به کار می کند و با باز و بسته شدن دهان برای دریافت اکسیژن بیشتر از طریق خنده، صورتتان خیس اشک می شود و حتی رنگ صورتتان قرمز می شود.
تحقیقات زیادی در مورد خنده و این مکانیسم بدن انجام شده است که نشان می دهد این واکنش احساسی بدن کاملا ناخودآگاه است.
جالب است بدانید خنده مسری است، یعنی اگر چند نفر بخندند، اطرافیانشان کم کم می خندند.
طنز چیست
حتما با افرادی که بامزه هستند آشنا شده اید. وقتی یکی شوخی می کند و دیگری جدی است چه اتفاقی می افتد؟ باید بدانید که این مشکل هنوز ناشناخته است و مطالعات و تحقیقات در مورد آن ادامه دارد.
طنز، خنده، کمدی
همانطور که گفتم تحقیقات زیادی در مورد خنده و شوخ طبعی در انسان انجام شده است و این سوال اساسی را مطرح می کند: شوخ طبعی چیست؟ همانطور که توسط فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد تعریف شده است، این کلمه از یک نظریه روانی فیزیولوژیکی قرن هفدهم در مورد تأثیرات جوک های مختلف بر خلق و خوی انسان گرفته شده است، اما محققان تاکید می کنند که خنده را هرگز نباید با شوخ طبعی یکی دانست.
ما به دلایلی مانند شنیدن کلمات و جوک های خنده دار، غلغلک خوردن و … می خندیم، اما اینها ما را شوخ طبع نمی کند.
با توجه به تعدد خنده های بدون شوخ طبعی، محقق رابرت پروین نتیجه می گیرد که در بیشتر موارد در تعاملات اجتماعی – بدون حضور طنز – از خنده به عنوان نوعی مکانیسم تنش زدایی استفاده می شود.
ممکن است فکر کنید که مردم در موقعیت های خنده دار یا زمانی که جوک می شنوند بیشتر می خندند، اما مطالعات نشان می دهد که اینطور نیست. رابرت پرواین، روانشناس از دانشگاه مریلند، ایالات متحده، دریافت که وقتی با دوستان خود صحبت می کنیم بیشتر از همیشه می خندیم. در واقع، وقتی در جمع دوستان هستیم، 30 برابر بیشتر احتمال دارد به هر موضوع یا نقطه ای بخندیم.
نکته جالب این است که بیشتر صحبت های ما با دوستانمان شوخی نیست، در عوض به کلمات یا نکاتی می خندیم که ممکن است به خودی خود خنده دار نباشد. بنابراین، در این موارد، خنده نوعی ارتباط است، نه یک واکنش.
خنده بیشتر از شوخی و شوخی به رفتار جمعی و گروهی ما انسان ها مربوط می شود و با خندیدن به دیگران نشان می دهیم که به آنها اهمیت می دهیم و آنها را درک می کنیم.
زمان برای خندیدن
فردی که در جامعه زندگی می کند، مانند هر چیز دیگری، باید آداب و رسوم همه چیز را بداند و رعایت کند تا در میان مردم و جامعه شناخته شود، دوستان و خانواده ای داشته باشد که به او احترام بگذارند و دوستش داشته باشند. .
اشاره کردیم که خنده در انسان ناخودآگاه و بدون برنامه ریزی اتفاق می افتد، اما انسان تا حدی می تواند آن را کنترل کند، فراموش نکنید که تا حدی گفتیم، پس در مکالمات عادی و در جایی که در جامعه قرار داریم. و در جلسات مختلف معمولا افراد سعی می کنند خنده خود را تنظیم کنند و در میان حرف های دیگران نخندند.
البته برخی از افراد استعداد زیادی در خندیدن و خنداندن مردم دارند. کمدین ها و طنزپردازان البته جزو این دسته از افراد هستند و البته خنده خوب را نباید دست کم گرفت زیرا همه نمی توانند به راحتی بخندند.
پیکارد مک لین، کمدینی که کمدی هم تدریس می کند، می گوید: زمانی که همه تماشاچیان در حال خندیدن هستند، روی صحنه رفتن و جلوگیری از خنده نیاز به اعتماد به نفس و خودکنترلی زیادی دارد. و اینکه دقیقاً چه زمانی بعد از موج خنده حضار شروع به صحبت کرد، نکته بسیار ظریفی است. از یک طرف نباید با حرف زدن خنده جمعیت را برهم زد، اما در عین حال نباید خیلی منتظر بود تا فضای سالن خنک شود.
باز هم به آن ضرب المثل معروف می رسیم که هر حرفی جای خودش را دارد و هر نکته ای جای خودش را دارد.